smell the coffee

ته سیگارها را می بینم که یکی یکی در کیک نیمه گاز زده ی صبحانه ات فرو می روند

انگار تولد دردی عظیم را جشن گرفته ام

تولد من است

غم و اندوه ها را یکی یکی حدس می زنم و باز می کنم 

از آن چه بیرون می آورم ذوق زده و خوشحال می شوم

و تشکر می کنم...

ترس تنهایی دارد همه وجودم را ذوب می کند

دروغ ها به میهمانی ام نیامده اند و هنوز قلبم برای آمدنشان می تپد

اولین تولدیست که تو در کنارم نیستی 

شمع هایش را بی تو فوت کرده ام و با خاکسترشان کیک تولدم را تزیین کرده ام

دریغا که یک سال پیرتر شدم